Wij zijn een team studenten van Hogeschool Rotterdam die voor het UMC Utrecht een mobiele applicatie hebben ontwikkeld. Op deze pagina vind je alles over dit project.
Dit project werkte onze groep met volgens een deel van de Scrum methodiek. Dit is een onderdeel van het Agile principe. Daarbij maakten we gebruik van user stories die we stap voor stap uit werkten. Het hele project werd in vier fases opgedeeld. De discovery fase, ideation fase en twee sprints van vier weken.
We zijn begonnen met deskresearch. Hierbij struinen wij het internet af op zoek naar informatie over de probleemstelling. Hierbij zoeken we naar wetenschappelijke artikelen, meningen van mensen en andere publicaties.
Om ons meer in te leven in de doelgroep zijn op bezoek gegaan bij het UMC. Hierbij hebben we interviews afgenomen en hebben we verpleegkundigen op de werkvloer geobserveerd.
Maar ons werk moet ook getest worden! Daarom hebben we een aantal testen uitgevoerd met eindgebruikers. Zo konden we de applicatie naadloos laten aansluiten bij de doelgroep.
De opdracht zelf ging over het UMC Utrecht. De Directie Informatie Technologie (DIT) was onze opdrachtgever vanuit het UMC Utrecht. In totaal hebben we vijf keer voor deze groep gepresenteerd. Ook de verpleegkundigen van dit ziekenhuis hebben ons feedback gegeven en geholpen met de testen die wij wilden uitvoeren.
Door het onderzoek in de discovery fase hebben we drie concepten kunnen ontwikkelen. Die concepten presenteerden wij aan het UMC Utrecht. De concepten zijn gebaseerd op de volgende belangrijke vindingen: ‘Handelingen worden heel vaak herhaald per dag, dus iedere handeling moet snel en eenvoudig zijn.’ en ‘Het EZIS bevat heel veel waardevolle informatie, maar is niet beschikbaar aan het bed.’.
Met het eerste concept wilde we de interactie tussen verpleegkundige en patient zo sociaal mogelijk houden tijdens het invoeren van metingen. Denk bijvoorbeeld aan een patient die zelf aangeeft en invoert hoeveel pijn hij of zij heeft.
Het tweede concept dat we ontwikkeld hebben richtte zich op het ondersteunen van de verpleegkundige. Dit door protecollen bij de metingen te plaatsen of reminders te geven over bij welke patiënten ze nog langs moeten gaan.
Het derde concept was stimulerend. Hierbij hebben we gefocussed op het stimuleren van de verpleegkundigen om hun metingen te blijven invoeren. Dus je ziet wanneer je een meting niet hebt ingevoerd.
Hiernaast zie je wireframes. Deze wireframes worden eerst op papier geschetst, en daarna uitgewerkt op de computer. Dit is het framework van de applicatie. Ze worden gemaakt zodat de visual designer en de programmeur weet hoe de structuur van de pagina er uit ziet.
Zodra er een wireframe klaar is worden de visuals uitgewerkt. In die zelfde tijd wordt er ook al aan het prototype gewerkt omdat alle plaatsen van elementen vast staan. Zo kunnen de visuals er makkelijk in geplaatst worden als ze af zijn.
Uit de originele drie concepten zijn elementen te kiezen die bruikbaar zouden kunnen zijn voor de opdrachtgever. De opdrachtgever is echter erg afhankelijk van een derde partij die de software aanlevert die deze elementen mogelijk zou moeten maken.
Het idee van "voortgang tonen" is gesneuveld op het moment dat bleek dat toch niet alle metingen iedere dienst gedaan worden, bijvoorbeeld als twee andere metingen in orde blijken. Dit idee zou alsnog geïmplementeerd kunnen worden wanneer EZIS in staat zou zijn om te registreren dat een meting BEWUST is overgeslagen.
Tijdens het testen van de app zijn we ook nog enkele punten tegen gekomen die in de app opgenomen kunnen worden:
Hiernaast zie je het prototype van EZIS mobile. Deze is gemaakt en HTML5 en CSS3. Probeer hem gerust even uit!
We hebben ook een product video gemaakt over EZIS Mobile. In de video zie je een dag in het leven van een verpleegkundige die de applicatie gebruikt.